Osmanlı döneminde bayramlar büyük coşkuyla kutlanırdı. Çarşılarda dükkanlar tıka basa bayram alışverişi yapanlarla dolup taşardı. Kimisi bayram lokumu alırdı kimi bayram tatlısı kimisi de şeker ve leblebi alırdı.
Ramazan Bayramının gelmesiyle beraber insanlar akraba ziyaretlerine, hasta ziyaretlerine giderlerdi. Bazı dönemlerde bayramlar 2-3 gün ile sınırlı kalmamaktaydı. 1 hafta boyunca kutlanabiliyordu.
Bu coşkulu güne hazırlık yapan çocuklar ise heyecandan ve cıvıl neşeleri ile insanların yüzlerinde tebessüm oluşturmaktaydı. İşte bu heyecanlarına yenik düşen minkler, yeni aldıkları bayramlıklarını arife gününde giyerek sokaklarda dolaşırdı.
Çocukları böyle görenler onların bu neşesine ve rengarenk kıyafetlerine bakarak “Arife Çiçeği” derdi.
Çocukların neşesi ve renkli halleriyle sokaklara çiçek açmış gibi olurdu.